Hij dacht dat-ie met 67 wel klaar zou zijn. Lekker de caravan aanhaken, doordeweeks golfen met Kees en op zondag klagen over de jeugd van tegenwoordig.
Maar nee hoor, de pensioendroom blijkt uitgesteld. Doorwerken tot je 70ste is ineens geen sciencefiction meer, maar een soort nationale hobby. En hij? Hij probeert het met humor, koffie en af en toe een middagdutje te overleven.
De werkvloer is geen plek voor rollators (of toch wel?)
Vroeger keek je raar op van een 70-jarige die nog werkte, nu kijk je raar als iemand het niet doet. De gemiddelde werkdag van een senior werknemer begint tegenwoordig met een kop koffie, een bril die steeds dikker wordt en collega’s die denken dat disco iets met TikTok te maken heeft. Maar hey, ervaring telt. En hoewel zijn knieën af en toe kraken alsof er een zak chips wordt opengemaakt, weet hij tenminste wél hoe een fax werkt. Niet dat iemand daarom vraagt, maar toch.
De voordelen van ouderdom op de werkvloer
Laten we eerlijk zijn: met de jaren komt de wijsheid. En de rugklachten. Maar vooral wijsheid. Doorwerken tot je 70ste betekent dat hij inmiddels alles heeft meegemaakt. Van de tijd dat e-mail revolutionair was tot nu, waar AI zijn vergadernotulen schrijft. En tussen al die technologische snufjes door, blijft hij gewoon kalm. Geen paniek bij een deadline, geen stress als de printer het niet doet—oké, een beetje stress dan. Maar geen paniek.
Bovendien is hij vaak de stabiele factor op de afdeling. Geen wilde nachten, geen maandagochtendkaters. Gewoon een thermoskan koffie, een stapel Post-its en een heleboel geduld. Meer zen dan een boeddhistische monnik in een stilteweekend.
De kunst van doen alsof je jong bent
Eén van de grootste uitdagingen van doorwerken tot je 70ste is niet het werk zelf, maar de sociale survival. Proberen bij te blijven met de lunchgesprekken (“Wie is die Billie Eilish en waarom fluistert ze?”) en net doen alsof je snapt hoe Teams werkt. Pro tip: altijd knikken alsof je het begrijpt en daarna stiekem googelen met grote letters.
Toch lukt het hem aardig. Hij is inmiddels ‘die gezellige oudere collega’ die altijd een anekdote klaar heeft over de tijd dat telefoons nog een draaischijf hadden. En stiekem vinden de jonge garde het best leuk. Ze lachen om zijn grapjes (soms uit medelijden) en vragen hem advies over dingen zoals pensioen, belastingen en hoe je een trui netjes vouwt.
Doorwerken zonder door te draaien
Om gezond en gelukkig tot je 70ste te werken, zijn er een paar gouden regels. Regel één: neem je middagdutje serieus. Regel twee: zorg dat je bureaustoel beter is dan je auto. En regel drie: blijf lachen. Hij weet inmiddels dat werk ook gewoon een toneelstuk is, en soms is hij de hoofdrolspeler in een klucht.
Daarnaast helpt een goede balans. Een dag thuiswerken is niet alleen fijn voor de productiviteit, maar ook voor de was, de hond en de rust. En in plaats van een stressvolle vrijdagmiddagborrel, kiest hij voor een vrijdagmiddagwandeling. Met zijn vrouw. Of met de hond. Of alleen, want eerlijk is eerlijk: na een week vergaderen in drie talen, is zelfs een gesprek met een eik rustgevend.
De toekomst is grijs (en best gezellig)
Het is geen straf om langer te werken. Voor hem is het zelfs een kans. Een kans om te blijven leren, om mensen te ontmoeten die geen idee hebben wat een floppydisk is, en om te bewijzen dat leeftijd echt maar een getal is. Doorwerken tot je 70ste betekent niet dat je achterloopt, maar dat je blijft meedoen—met stijl, humor en een beetje rugpijn.
En mocht het echt even tegenzitten? Dan denkt hij gewoon aan de zomer. Want ook al werkt hij nog, de camper staat klaar. En deze keer is het niet met de caravan naar Benidorm, maar met een laptop onder de luifel. Want wie zegt dat doorwerken tot je 70ste niet ook een beetje vakantie mag zijn?