De coronaprik in 2025 is terug van weggeweest. Hoewel het onderwerp al jaren de ronde doet, lijkt de vraag of je die prik nou wél of niet moet halen dit jaar nog meer discussie los te maken.

Op verjaardagen, in de sportschool en zelfs bij de kapper komt het ter sprake. Hij – de doorsnee Nederlandse man die zich graag met een mening mengt – merkt dat niemand er neutraal over is. Het gesprek gaat van complottheorieën tot praktische argumenten, en soms komt er zelfs een vleugje humor bij kijken. Want ja, als je buurman met een rollator nog harder discussieert over de prik dan over voetbal, weet je dat het serieus speelt.

Hoe de coronaprik in 2025 verschilt van eerdere jaren

Hij herinnert zich nog goed hoe het in 2021 allemaal begon. Lange wachtrijen, QR-codes op je telefoon en iedereen die ineens viroloog leek. In 2025 is het een stuk rustiger geregeld. Geen eindeloze persconferenties meer met grafieken waar niemand wat van begreep, maar gewoon een uitnodiging van de huisarts of de GGD. Toch blijft de kern hetzelfde: bescherming tegen een virus dat steeds nieuwe varianten bedenkt, alsof het een modeshow is. En ja, het blijft een heet hangijzer. Want: wel of niet doen blijft een discussie.

De praktische kant van de prik

Voor hem is er ook gewoon de praktische kant. Hij denkt aan zijn werk: als je ziek wordt, mis je deadlines, en als je thuiszit, wordt de wasmand alleen maar voller. Een coronaprik kan dat misschien voorkomen. Aan de andere kant vindt hij naalden allesbehalve prettig. Bovendien denkt hij: “Ik heb het virus al gehad, ik ben nu toch een soort wandelende immuniteitspil?” Zo wordt een simpele medische beslissing ineens een afweging van tijd, comfort en een beetje stoerdoenerij.

De sociale druk die meespeelt

Hij merkt dat het vaak niet eens zozeer om gezondheid gaat, maar om de sociale druk. Zijn schoonmoeder zegt dat hij die prik écht moet halen, anders kan hij het wel vergeten met de kerstuitnodiging. Zijn vrienden in de kroeg zijn verdeeld: de één zweert erbij, de ander lacht het weg en bestelt nog een biertje. Zo verandert een prikafspraak bijna in een sociaal experiment. En telkens komt dat ene terug: wel of niet doen blijft een discussie.

De rol van humor in het debat

Wat hem opvalt, is dat humor bijna onmisbaar is geworden in dit debat. Want hoe houd je het anders vol? Hij hoorde laatst iemand zeggen: “Ik laat de prik gewoon zetten, dan kan ik tenminste weer zonder schuldgevoel niezen in de trein.” Dat soort opmerkingen maken de discussie luchtig, al is de ondertoon serieus. Het virus is nog steeds aanwezig, al lijkt het nu meer op die ene irritante collega die je liever ontwijkt, maar die toch elke week in je agenda opduikt.

Wat zeggen de cijfers in 2025

Hij heeft natuurlijk ook even naar de cijfers gekeken. Het aantal besmettingen daalt en stijgt alsof het een aandelenmarkt is. Vaccins blijken nog steeds bescherming te bieden tegen ernstige ziekte, maar geen garantie te zijn tegen besmetting. Hij leest dat de kans op ziekenhuisopname kleiner wordt met de prik, en denkt: “Dat klinkt best overtuigend.” Toch weet hij dat er altijd mensen zijn die roepen dat het allemaal onzin is. En daar is ‘ie weer: wel of niet doen blijft een discussie.

Zijn persoonlijke afweging

Voor hem komt het uiteindelijk neer op een mix van gevoel, gezond verstand en gemakzucht. Hij wil niet ziek worden, maar hij wil ook niet elk jaar opnieuw nadenken over een prik. Toch beseft hij dat één ding onveranderd blijft: de coronaprik is geen verplichting, maar een keuze. En keuzes maken, dat doet hij soms op basis van feiten, soms op basis van gevoel, en soms gewoon omdat de buurman het ook doet.

Hoe hij het gesprek luchtig houdt

Hij weet dat discussies over de coronaprik soms zo fel worden dat ze bijna de familiebanden kunnen breken. Daarom gooit hij er vaak een grap tussendoor. “Als die prik me nou ook beschermt tegen schoonmaken en belastingaangiftes, zet ik meteen mijn arm klaar.” Mensen lachen, en dat is precies de bedoeling. Want praten over gezondheid hoeft niet altijd zo zwaar te zijn.

De coronaprik in 2025

Aan het eind van de dag blijft het simpel: de coronaprik in 2025 is er, en iedereen mag zelf beslissen of hij hem neemt of niet. Voor hem is het vooral een kwestie van balans tussen gezondheid, gemak en sociale gezelligheid. Wat hij in ieder geval weet: wel of niet doen blijft een discussie. En misschien is dat juist goed, want een samenleving zonder discussie is pas echt saai.