Iedereen doet het, niemand laat het — klagen over het weer. Of het nu giet van de regen, de zon spontaan besluit een sabbatical te nemen of je door een plotselinge hagelbui struikelt over je eigen humeur: Nederlanders zijn er kampioen in.

Klagen over het weer is hier niet zomaar een bezigheid, het is een culturele traditie. En laten we eerlijk zijn: als er één ding is waar we collectief een mening over hebben, dan is het wel de lucht boven ons hoofd. In dit artikel duiken we op luchtige wijze in de wondere wereld van meteorologische mopperpraat.

Klagen over het weer is gewoon gezellig

Je zou kunnen zeggen dat klagen over het weer de sociale lijm van Nederland is. Het is het universele gespreksonderwerp waar zelfs de meest introverte buurman een mening over heeft. Regen? “Het komt met bakken uit de hemel!” Zon? “Veel te heet, ik smelt.” Wind? “M’n fiets is bijna gaan vliegen!” Het is niet per se dat we ontevreden zijn, maar we vinden het gewoon fijn om even te ventileren. En dat werkt, want voor je het weet, sta je met een onbekende op straat te bonden over hoe belachelijk die hagelstenen wel niet waren.

De seizoenen: vier redenen om te klagen

Het mooie aan Nederland is dat we vier seizoenen hebben. En elk seizoen komt met zijn eigen assortiment aan klachten. In de lente hebben we last van pollen. In de zomer is het óf te heet óf het regent op je barbecue. In de herfst waait je kapsel permanent de vernieling in. En in de winter glibber je met een bezwete rugzak over gladde stoepen.

Zelfs als het weer even meewerkt, blijven we op onze hoede. “Het is nu lekker, maar dat zal vast niet lang duren,” zegt hij dan, terwijl hij zijn zonnebril opzet met een blik die wantrouwen en hoop combineert. Want ja, vertrouwen in het weer — dat is iets voor mensen met een privé-eiland.

Klagen over het weer als nationaal tijdverdrijf

In sommige landen praten mensen over politiek, in andere over sport. In Nederland? We doen alles, maar beginnen steevast met het weer. Het is de opstartzin van elk gesprek: “Wat een weer hè?” Een zinnetje dat zowel troost als verbinding biedt. Het weer klaagt namelijk niet terug. En het mooie is: je hebt altijd gelijk. Regen is nat, wind is koud en zon is warm. Punt.

Sterker nog, hij betrapt zichzelf erop dat hij het weer gebruikt als excuus voor van alles. Te laat? “Ja sorry, regen.” Slecht humeur? “Heb je dat weer gezien?” Niet gesport? “Was veel te benauwd.” Klagen over het weer is de perfecte dekmantel voor het menselijk falen. En hij weet: hij is lang niet de enige.

De weersvoorspelling als entertainment

Hij kijkt dagelijks naar het weerbericht, niet per se om te plannen, maar uit pure nieuwsgierigheid. Het weer is als een realityserie geworden: je weet nooit wat je krijgt, maar je blijft kijken. En als het dan anders loopt dan voorspeld? Fantastisch! Dan kun je weer klagen over de weerman.

“Ik snap niet dat die apps er zó vaak naast zitten,” moppert hij dan, terwijl hij op zijn smartphone kijkt waar vijf verschillende weersapps vijf verschillende voorspellingen geven. “Zeg dan gewoon dat je het ook niet weet,” mompelt hij, nippend aan een lauwe koffie.

Vakantie: klagen over buitenlands weer

Ook op vakantie weet hij het klaagvirus niet achter te laten. “In Spanje was het echt té heet, joh. En geen zuchtje wind.” Of: “In Frankrijk hadden we alleen maar regen, ik dacht dat we de zon gingen opzoeken!” Zelfs op de tropen is het nooit goed: “Te vochtig, alles plakt.”

Toch vertelt hij bij thuiskomst graag hoe “gezellig” het was, al voegt hij er meestal wel aan toe dat “het weer wel tegenviel”. Want wat is een reisverhaal zonder een meteorologisch drama?

Klagen over het weer is gezond

Geloof het of niet: klagen over het weer kan zelfs goed voor je zijn. Het lucht op, het verbindt en het geeft structuur aan de dag. Hij heeft geen therapie nodig als hij even mag zuchten over de mist. Dat ene gesprek bij de bushalte met een wildvreemde over de windkracht 7? Pure menselijkheid.

Daarnaast is het een manier om je verwachtingen laag te houden. Wie zich alvast voorbereidt op “een herfstachtige dag ondanks dat het juli is”, kan alleen maar positief verrast worden. En dat is misschien wel de ware kunst van klagen over het weer: de barometer van geluk omlaag duwen, zodat elk zonnestraaltje als een wonder voelt.

Klagen over het weer doen we met trots

Laten we eerlijk zijn: klagen over het weer is een nationale trots. Hij doet het met liefde, en met reden. Het is grappig, verbindend en soms gewoon nodig. Zolang we geen invloed hebben op het weer (en dat lijkt voorlopig zo te blijven), kunnen we er maar beter het beste van maken. En dus blijven we mopperen bij regen, zuchten bij zon en schreeuwen bij sneeuw. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Want als er één ding zeker is in Nederland, dan is het dat we altijd wel een reden vinden om te klagen over het weer.