Het dagelijks leven wordt opnieuw een stukje duurder en dat voelt hij niet alleen in zijn portemonnee, maar ook in zijn humeur.

De boodschappenkar lijkt steeds leger terwijl de kassabon juist langer wordt. Vooral de categorie voedsel, drank, tabak, 2,8 procent prijziger dan voorheen, is voor hem een pijnlijke realiteit. En eerlijk is eerlijk: wie na een lange dag werken trek heeft in een koud biertje, een zak chips en misschien zelfs een sigaretje, die voelt dat verschil genadeloos.

De cijfers zijn niet te negeren

Volgens de laatste statistieken zijn de prijzen van alledaagse producten gemiddeld met 2,8 procent gestegen. Dat klinkt op papier misschien bescheiden, maar zodra hij langs het schap met kaas loopt of een fles wijn wil meenemen, merkt hij dat elke euro ineens twee keer zo hard weegt. Het is alsof de supermarkt een geheime club is geworden waar je steeds meer moet betalen voor hetzelfde lidmaatschap.

De supermarkt als speeltuin van inflatie

Voor hem voelt de supermarkt tegenwoordig meer als een kermisattractie: je betaalt steeds meer om mee te doen, maar je wint zelden een prijs. Het kratje bier, de pakjes koffie en zelfs het simpele brood hebben allemaal een prijskaartje dat sneller stijgt dan zijn salaris. En ja, zelfs tabak – voor wie dat nog rookt – is weer iets duurder. Het lijkt erop dat de inflatie een abonnement heeft genomen op zijn dagelijks leven.

Kleine bedragen, groot effect

Die 2,8 procent klinkt als een getal waar je misschien je schouders over ophaalt. Maar als hij het optelt over een heel jaar, ziet hij dat het honderden euro’s scheelt. Stel je voor: van die honderden euro’s had hij een weekendje weg kunnen plannen, een nieuwe gadget kunnen kopen of gewoon een paar keer lekker uit eten kunnen gaan. In plaats daarvan verdwijnen die euro’s nu ongemerkt in de boodschappenkar.

Humor als overlevingsstrategie

Gelukkig laat hij zich niet zomaar kisten. Hij grapt tegen zijn vrienden dat hij inmiddels een tweede hypotheek nodig heeft om een barbecue te organiseren. Waar een avondje bier en vlees op de grill vroeger betaalbaar was, is het nu bijna een luxe-evenement. Het lachen houdt hem overeind, al weet hij dondersgoed dat er iets structureels mis is met die prijzen.

Slimmere keuzes maken

Ondanks zijn klaagzang zoekt hij naar slimme oplossingen. Minder A-merken, meer huismerken. Koffie in bulk kopen en wijn scoren tijdens acties. Het voelt een beetje als een survivaltocht, maar het levert hem tenminste het gevoel op dat hij terugvecht tegen die 2,8 procent prijsstijging. Misschien is het niet stoer om in de aanbieding te shoppen, maar in zijn ogen ben je tegenwoordig een held als je met een volle tas thuiskomt zonder de bank te plunderen.

De rol van gewoontes

Zijn grootste uitdaging blijft echter de gewoonte. Hij houdt van dat vaste kopje koffie in de ochtend, een lekker speciaalbiertje op vrijdagavond en een sigaret na een lange dag. En precies die gewoontes vallen onder de categorie voedsel, drank, tabak, 2,8 procent duurder. Het is bijna alsof de inflatie hem persoonlijk uitkiest op zijn zwakke plekken.

Een serieuze boodschap achter de grap

Achter de luchtige opmerkingen zit natuurlijk een serieuze realiteit. Het dagelijks leven is voor veel mensen moeilijker te betalen geworden. Niet alleen voor hem, maar ook voor gezinnen met kinderen of studenten die het al krap hebben. Wanneer de basisbehoeften duurder worden, raakt dat iedereen. En hoewel hij erom kan lachen, beseft hij dat dit voor anderen veel zwaarder kan wegen.

Een blik op de toekomst

Hij vraagt zich af hoe dit verdergaat. Blijft het bij die 2,8 procent, of staat hem volgend jaar een nieuw prijsrecord te wachten? Misschien leert hij ooit zijn eigen groenten kweken in de achtertuin en bier brouwen in de schuur. Tot die tijd blijft hij zijn boodschappen doen met een mengeling van humor, frustratie en een scherpe blik op de aanbiedingen.